Exchange Serve sunucuları kurum içinden veya kurum dışından mail alırken Receive Connector adı verilen dış bağlantı konnektörleri kullanarak kurum dışındaki mail sunucularından mail alma ve bu mailleri teslim etme işlemlerini gerçekleştirir.
Receive Connector üzerindeki ayarları 4 grup altında tanımlayabiliriz.
Local adapter bindings: Yerel ağ adreslerinin ve Receive konektörünün bağlantıları kabul etmek için kullandığı TCP bağlantı noktalarının yapılandırılması.
Remote network settings: Receive konektörünü bağlatılar için dinlediği kaynak IP adresi yapılandırılması.
Usage type: Varsayılan izin grupları ve kimlik doğrulama yapılandırılması.
Permission groups: Receive konektörünü kimlerin kullanmasına ve aldıkları izinlerin yapılandırılması.
Exchange Server 2019 kurulum sırasında sunucu üzerinde her birinin farklı görevi olan 5 adet Receive Connector otomatik olarak oluşturulur. Default olarak oluşturulan konektörlerin isimleri ve görevleri aşağıdaki gibidir.
Client Frontend <SunucuAdı> (Role: FrontendTransport) : CAS (Client Access) sunucularında çalışır. TLS (Transport Layer Security) kullanan güvenli bağlantıları kabul eder, TCP Port 587 kullanır.
Client Proxy <SunucuAdı> (Role: HubTransport) : Mailbox sunucusunda çalışır, CAS (Client Access) Sunucularından gelen bağlantıları karşılar, TCP Port 465 kullanır.
Default <SunucuAdı> (Role: HubTransport) : Mailbox sunucusunda çalışır, Mail gateway sunucularından ve diğer mailbox sunucularından gelen bağlantıları karşılar, TCP Port 2525 kullanır.
Default Frontend <SunucuAdı> (Role: FrontendTransport) : CAS (Client Access) sunucularında çalışır, Kuruma dış dünyadan gelen SMTP isteklerini karşılar, TCP Port 25 kullanır.
Outbound Proxy Frontend <SunucuAdı> (Role: FrontendTransport) : CAS (Client Access) sunucularında çalışır. Mailbox sunucularından gelen istekleri karşılar, TCP Port 717 kullanır.
Resim-1
Default olarak gelen konektörlerden bir tanesini incelediğimizde;
General ,
Name kısmında konektörümüzün ismi yer almaktadır.
Version kısmında Exchange sunucumuzun sürüm bilgileri yer almaktadır.
Connector status kısmında konektörümüzün durumunun aktif veya pasif durumu yer almaktadır.
Protocol logging level kısmı varsayılan olarak tüm Gönderme ve Alma bağlantılarında devre dışıdır. Protokol günlüğü mail sunucuları arasında gerçekleşen SMTP görüşmelerini kaydeder. Mail alıp verme gibi sorunları çözmek için sorun yaşanıldığı durumlarda aktif edilip sorun bulmaya yardımcı olur.
Not: Sorun giderme tamamlandıktan sonra devre dışı bırakılması önerilir.
Logların nerede tutulduğunu aşağıdaki resimde görebiliriz.
Resim-2
Tüm sunucu üzerindeki protokol login level durumlarını aşağıdaki komut ile görebiliriz.
Get-ReceiveConnector | select server,name,*protocollogginglevel | sort server | ft -auto
Resim-3
Maximum receive message size (MB) kısmında dışardan kabul edilebilecek en yüksek mail boyutu ayarları yapılabilir .
Maximun hop count ayarları bir mesajın alıcı kişiye giderken alabileceği maksimum atlama sayısını temsil eder. Maksimum atlama sayısını aşan mailler teslim edilmeden atılır. Bu ayarlar sayesinden bir mailin bir yönlendirme döngüsünde süresiz olarak iletilmesini önler.
Not: Atlama sayısı çok düşük olarak ayarlanırsa, mesajlar hedeflerine ulaşmadan önce sona erebilir. Çok yüksek bir değere ayarlanırsa, teslim edilemeyen bir mesaj sunucular arasında dolaşarak ağ tıkanıklığı riskini artırabilir.
Resim-4
Security ,
None selected: Kimlik doğrulama yok.
Transport Layer Security (TLS): TLS şifreli bağlantılar.
Basic authentication: Temel kimlik doğrulama
Offer basic authentication only after starting TLS: TLS ile şifrelenmiş temel kimlik doğrulama.
Integrated Windows authentication: NTLM ve Kerberos kimlik doğrulaması.
Exchange Server authentication: Genel Güvenlik Hizmetleri uygulama programlama arayüzü (GSSAPI) ve Karşılıklı GSSAPI kimlik doğrulaması.
Externally secured: Bağlantının, Exchange’e harici bir güvenlik mekanizması kullanılarak güvence altına alındığı varsayılmaktadır.
Permission groups;
Bir alıcı bağlayıcıyla ilişkilendirebileceğimiz 5 farklı izin grubumuz bulunmaktadır.
Resim-5
Soping;
Remote network settings: Varsayılan olarak, Alma bağlayıcıları tüm IPv4 ve IPv6 adreslerinden gelen bağlantıları dinler
Network adapter bindings: Alma bağlayıcıları IPv4 ve IPv6 adreslerinin hangi port üzerinden iletişim kurduğunu gösterir.
Resim-6
Konektörlerimizin bağlantı durumları kontrol etmek için telnet client yüklü bir pc den aşağıdaki komut ile test edebiliriz.
Resim-7
Eğer bağlantımız sağlıklı bir şekilde çalışıyorsa aşağıdaki gibi bir ekran karşımıza gelecektir.
Resim-8
Aşağıdaki komut ile Receive Connetör ‘ lerimiz üzerinde bulunan tüm ayarlarımızı görebiliriz;
Get-ReceiveConnector -Server emre-app-xch1 | Format-List Identity,Bindings,RemoteIPRanges,PermissionGroups,AuthMechanism
Resim-9
Bir Cevap Yaz